XXX- lecie PRL w Opatówku.

 Opatówek po 30-latach

Nazwa Polska Rzeczpospolita Ludowa (PRL) była oficjalną nazwą niesuwerennego, zależnego od Związku Sowieckiego państwa komunistycznego, formalnie przyjętą 22 lipca 1952 r. Funkcjonowała oficjalnie do 31 grudnia 1989 r. Zarówno w okresie komunizmu, jak i po odzyskaniu niepodległości przyjęło się nazwą PRL określać także okres wcześniejszy, tj. lata 1944–1952, stąd jako punkt odniesienia do świętowania kolejnych rocznic istnienia PRL komuniści przyjmowali fikcyjną datę stworzenia przez Stalina Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego, tj. 22 lipca 1944 r. PKWN nie był „suwerennym organem rządowym”, lecz ciałem uzurpatorskim, powołanym do życia w Moskwie, który składał się z osób podporządkowanych Moskwie.

Nazwę PRL oficjalnie wprowadzono do „Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”, ogłoszonej 22 lipca 1952 r. po uwzględnieniu wszystkich poprawek naniesionych przez Józefa Stalina.

Nazwa PRL jest ściśle związana z funkcjonującym pod sowiecką ochroną na ziemiach polskich totalitarnym, komunistycznym systemem władzy, budowanym na polskich ziemiach od 1944 roku przez Związek Sowiecki – wbrew suwerennym prawom Rzeczypospolitej Polskiej. Pełna zależność PRL od ZSRS pociągała za sobą realizację przez jej władze priorytetów polityki sowieckiej, traktowanych jako nadrzędne wobec interesów obywateli polskich. Immanentnymi cechami PRL były likwidacja gospodarki wolnorynkowej, gwałcenie swobód obywatelskich i praw człowieka. Władze komunistyczne były narzucone odgórnie, nie posiadały społecznej legitymacji – nie pochodziły z wolnych i demokratycznych wyborów. Suweren – naród przez 45 lat nie miał możliwości ani razu przemówić w wyborach własnym, niezafałszowanym głosem.

Budowano nowe, heroiczne życiorysy, mianując narzuconych decydentów "budowniczymi" lub "twórcami". Do dzisiaj okres ten znajduje swoich wielbicieli, do których należą najczęściej potomkowie tych "elit", zwani czasami "narodem PRL". Z czasem reżim tracił swoje ostrze, był z biegiem lat coraz mniej represyjny, lecz do końca swojego istnienia nie wyrzekł się zupełnie stosowania przemocy wobec niepokornych. Z tym "dziedzictwem" zmagamy się już wiele dekad.

Obchody rocznicowe traktowano w PRL jako dobrą okazję do przypominania „sukcesów” komunistycznej władzy. W rocznice uchwalenia Manifestu PKWN informowano społeczeństwo o zakończeniu wielkich inwestycji i obiektów użyteczności publicznej, podejmowano ważne inicjatywy polityczne, przyznawano nagrody i odznaczenia państwowe oraz ogłaszano amnestie dla więźniów, oddawano do użytku drogi i budowle: Stadion Dziesięciolecia i Zamek Królewski w Warszawie, Port Północny w Gdańsku.

Opatówek nie mógł być propagandowo gorszy od całej Polski. Artykuł z Ziemi Kaliskiej, marzec 1974 o osiągnięciach PRL w Opatówku jest laurką na chwałę panującego ustroju. Oczywiście zasługi w jego budowaniu ponoszą wyłącznie członkowie PZPR:

XXX–lecie PRL w Opatówku.

XXX–lecie PRL w Opatówku.

Opatówek żyje dniem dzisiejszym. Jego najnowszą historię tworzą ludzie młodzi. Niewielu z nich pamięta jak tu było przed 30 laty, kiedy armia radziecka wyzwalała ziemię kaliską. Zginęło tutaj 68 Rosjan, tutaj spłonął czołg towarzysza A. Bogaczowa, obecnie dziennikarza APN, który już dwukrotnie po wojnie odwiedzał nasze miasteczko.

Wspomina Jan Jaśkiewicz, świadek historycznych wydarzeń. Opatówek mimo walk nie był zniszczony, ale pracy czekało dużo. Istniał zaczątek Polskiej Partii Robotniczej, tworzyli ją Feliks Dziubiński, Marian Łyszczak, Piotr Stolarczyk. Szeregi organizacji powiększały się szybko. F. Dziubiński został pierwszym wójtem. Trzeba było zająć się przygotowaniem mieszkań, żywności i odzieży dla wracających wygnańców. Potem przyszła reforma rolna, Stefan Salamon i Lucjan Olejniczak dzielili grunty pofolwarczne. Marian Łyszczak i Antoni Zieliński założyli pierwszą Gminną Spółdzielnię ,,Samopomoc Chłopska". W końcu powstała także szkoła. O początkach oświaty w Opatówku J. Jaśkiewicz mówi z pewnym wzruszeniem, to było jego dzieło. Był twórcą a potem długoletnim kierownikiem opatowskiej szkoły. Pierwsze lekcje odbyły się w trudnych warunkach, w przypadkowych pomieszczeniach przy świetle naftowych lamp. Potem oddano szkole opuszczony pałac. Uczyli się wszyscy dzieci, młodzież, dorośli. W latach 1948-1950 wybudowano szkoły w Tłokini, Sierzchowie, Cieni II, Szalem, Michałowie, a wreszcie i w Opatówku.

Kolejni wójtowie i przewodniczący GRN: Adam Marszał, Franciszek Gaweł, Władysław Michalski, Jan Krążyński, Tadeusz Włodarczyk, Zygmunt Gruszka każdy z nich ma swój wkład w rozwój regionu. Elektryfikacja niemal całej gminy, budowa bitych dróg, rozwój budownictwa mieszkaniowego i inne ambitne poczynania zmieniły wygląd wsi. Obecnie naczelnik Urzędu Gminnego inż. Zygmunt Świerek należy do nowego pokolenia. Ma również ambitne plany. Opatówek przez tyle lat pomijany w powiatowej hierarchii, ma być gminą wzorową. Wychodząc z tego założenia opracowano obszerny program rozwoju gminy. Znalazło W nim rozwiązanie szereg odwiecznych problemów miasteczka. Przede budownictwo wszystkim mieszkaniowe. Na skutek kolejnych pożarów dawnej fabryki sukna, potem pałacu, głód mieszkań był sprawą niezmiernie aktualną. Kaliska Spółdzielnia Mieszkaniowa wybudowała w Opatówku już 3 bloki, przewiduje się budowę następnych. Szybko rozwija się indywidualne budownictwo mieszkaniowe, powstanie nowa dzielnica willowa. W tym roku ukończona zostanie agronomówka, blok nauczycielski. Na cele mieszkalne zaadaptowany zostanie budynek XIX-wiecznej fabryki, zresztą jeden z zabytków Opatówka.

Jeszcze parę lat - zapewnia sekretarz KG PZPR Jerzy Lisiak - i znikną wszystkie strzechy. W Opatówku powstaje agronomówka, nowy budynek Urzędu Gminnego, posterunek Milicji Obywatelskiej, ośrodek i baza warsztatowo–garażowa Gminnej Spółdzielni Kółek Rolniczych i piękny motel zaprojektowany w stylu XVII – wiecznego zajazdu. Jest to wkład gminy w obchody XXX – lecia PRL. Opatówek zmienia szatę, trwają intensywne prace porządkowe. Zaniedbany park znów będzie miał alejki, klomby, ławki, pracują tu społecznie uczniowie szkoły ogrodniczej. Koło ZSMW porządkuje Plac Wolności, gdzie przybył już nowy przystanek PKS i MPK. W czynie społecznym zadeklarowano budowę zbiornika rekreacyjno–retencyjnego. Powstaną nowe drogi, planuje się budowę wodociągu miejskiego i kanalizacji. Najbliższa przyszłość Opatówka rysuje się w świetle tych zamierzeń optymistycznie, a przecież już teraz są sprawy, którymi można się pochwalić.

Posty powiązane:

• Plac Wolności. Wolności?
• Postanowienia aktywu gminnego w Opatówku z okazji II Światowego Kongresu Obrońców Pokoju 16.11.1950
• Elity władzy komunistycznej w Opatówku. 7 marca 1945. Cz.1.
• Powojenny upadek Opatówka.